Şeyi düşünüyorum. Şirketin lavabosunda ne zaman elimi yıkasam, elimi kurulamak için bir yerine iki, hatta üç kağıt havlu kullanıyorum. İsraf filan değil, her birini kullanılamayıncaya kadar kullanıyorum ama dedim ya, iki yada üç tane gerekiyor. Bu beni bir kağıt havlunun diğer çoğu insan için yeterli olduğunu gördüğümde rahatsız etmeye başladı.
Problem neydi?
Bu bir problem değildi...
Problem şey olabilirdi, diğer insanların kurulaması gereken yüzey daha az olabilirdi, bunun farkına varmıştım. Ama sonradan bu sonucunda yeterli olmadığını düşünmeye başladım. Suyu tutundurma katsayısının varlığını öğrendim. Normal bir insanın yılda ortalama 38,7m³/el su tutundurduğunu öğrenmemle hayatım değişti. Artık sabahları mutlu uyanıyor, düşünmenin verdiği mutsuzluğu sevmiyor, anlamsız mutlu olabiliyordum. Bununla birlikte durgun indie tınıları yerine değişik sesler duymaya başlamamla hayatım tekrar değişti. Sevmenin ötesine taşıdığım, kusursuz olduğunu düşündüğüm iki kişinin birbirlerinden nefret ettiğini öğrendim. Sonra hayatım yine değişti.
Başa döndüm.
Oa
No comments:
Post a Comment